Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
bliźnię — n IV, D. bliźnięęcia; lm M. bliźnięęta, D. bliźnięniąt częściej w lm «jeden z osobników rozwijających się w tej samej ciąży, urodzonych podczas jednego porodu» Komuś urodziły się bliźnięta. Dzieci są bliźniętami. ∆ Bliźnięta jednojajowe… … Słownik języka polskiego
blizna — ż IV, CMs. bliźnie; lm D. blizn 1. «ślad pozostały po zagojeniu się uszkodzenia skóry; tkanka łączna zapełniająca ubytek powstały w ciele na skutek urazu» Blizna pooperacyjna. Blizny po ospie, od poparzenia. Mieć bliznę na twarzy, na głowie. 2.… … Słownik języka polskiego
bliźni — 1. rzad. «będący bliźniakiem» Bliźni brat. 2. rzad. «jednakowy; bliźniaczy» Bliźnie mogiły żołnierzy. bliźni w użyciu rzecz., podn. «każdy człowiek w stosunku do drugiego (ze stanowiska chrześcijańskiego)» Miłość bliźniego … Słownik języka polskiego
blizna — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. bliźnie {{/stl 8}}{{stl 7}} ślad na skórze po zagojonej ranie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Blizna po oparzeniu, po cesarskim cięciu. Miał twarz pokrytą bliznami po ospie. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
